طعم زندگی

لطفا قبل از اینکه متن زیر را بخوانید یکبار مطلب شیطان در وبلاگم را مطالعه کنید

 

هم آغ و ش ی با ملکوت بود و بوسه خدا

دلبری شئ آغاز شد

حوا بر سیب بوسه زد

و من

طعم لب شیطان چشیدم

هم آ غ و ش زمین  شدم

روزگارانی بس دراز است

شب به آغوش نور می اندیشمو

صبح با بوسه شیطان بیدار میشوم

و باز خورشید شرمسار از من و افکار من

ماه را به خلوت خود میخواند

طعم لب خدا را به یاد ندارم

خنده ملکوتیان را به تاریخ سپردم

رنگ لب شئ دلنوازی میکند

بارها توبه از هم آغ وش ی خاک

و باز غریب در میان این آشنایان نور را میخوانم

قراری دیگر با خدا

او می آید مثل همیشه به موقع

چشمهایم را میبندم نفسش را میشنوم

وسوسه ای دیگر دلم را میلرزاند

و باز او رفته و من حتی رنگ لبش را ندیده ام

باز دلبری شیطانو 

منو ندامت دعوت خاک